Konser Heyecanı

Bu yazımda heyecan ve şaşkınlık duygularına odaklandım. Konu olarak da hayranı olduğu sanatçının konserine giden genç bir kızın duygularını seçtim.

Sizlere gençliğimde hayran olduğum sanatçının konserinde yaşadığım şaşırtıcı olayı anlatmak istiyorum. Yedi yaşımdan beri televizyon başında hep onu beklerdim, ne zaman albümü çıksa alır, şarkılarını bıkıncaya kadar dinler ama asla bıkmazdım. Sonunda konsere gidip, onu canlı dinlemeyi kafama koydum. İnternet sitesinden her gün yaz turnesinde Ankara'ya geliş tarihlerinin açıklanmasını takip ettim. Bir sabah sitede temmuz ayının sonunda geleceği açıklandı. Hemen bilet almalıydım, bileti alırken o kadar sevinçliydim ki bağıra çağıra şarkılar söylüyor, konsere kadar kalpten gideceğimi düşünüyordum. Temmuz ayı geçmek bilmiyordu, konsere ne giyeceğimi hatta saçımı nasıl toplayacağımı düşünerek geçti. Sonunda o gün geldi, gece kalbimin küt küt sesini hissediyor bir türlü sakinleşip uyuyamıyordum. Sabah oldu, pek bir şey yiyemedim kahvaltıda. Günler önce seçtiğim mavi elbisemi giydim, saçlarımı topladım. Evden çıkmadan kendime aynada baktım. Yanaklarım al al, göz bebeklerim büyümüş ve ellerim de hafif bir titreme vardı. Vücudum gergin ve heyecanlıydı, bu etkiyi azaltmak için avazım çıktığınca bağırdım. Beş saat öncesinden konser alanına varıp sahnenin en önüne geçtim. Bana eşlik eden birkaç hayranla heyecanımı paylaştım, rüyadaymış gibi hissediyordum. Vakit ilerledikçe konser alanı kalabalıklaşıyordu. Konser artık başlamak üzereydi, bense bayıldı bayılacak bir haldeydim, heyecanıma birde yorgunluk eklenmişti. Işıklar aniden yandı ve kapandı onu sahnede gördüm. Avazımız çıktığı kadar bağırmaya başladık. Müziğin ritmi ile kalbim atıyor, boğazıma gelecek gibi hissediyordum. Ancak ilk iki şarkıdan sonra konseri idrak edebildim. Şarkısında eşlik etmesi için bir hayranını seçeceğini söylediğinde çığlıkların dozunu daha da arttırdık. Zıplıyor, bağırıyor beni seçmesi için her şeyi yapıyordum. Tam beni seçmeyeceğini düşündüğüm anda, beni gördü, elini uzattı, gerçekten elini tutmuştum. Ve sahnede onun yanındaydım. Ter içinde kalmıştım, titriyordum. İsmimi ve şarkıyı bilip bilmediğimi sordu. Şok halinde ismimi bile doğru söyleyememiştim. Beş dakika boyunca sahnedeydim, tek yaptığım şey ise put gibi durup, şarkıyı kekeleyerek söylemekti. Alkış sesi ile biraz kendime gelmiştim daha sonra zaten sahneden inmiştim. Konserin devamını hatırlamıyorum, ne yani onunla konuşup üstelik şarkımı söylemiştim. Hayatımdaki en heyecanlı ve şaşırtıcı deneyimdi.